ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

                Το  Δημοψήφισμα  αποτελεί  την κορυφαία  έκφραση  της Δημοκρατίας . Είναι η ώρα  του λαού. Η ώρα  που ο πραγματικός  εντολέας  αποφαίνεται  και η  γνώμη του  είναι αυτή  που  υπερκεράζει  την  κατά συνείδηση  γνώμη  των  αντιπροσώπων του .

                Αυτό  τον κορυφαίο  θεσμό  χρησιμοποιούν  σήμερα  για  επιβεβαίωση  της πολιτικής τους  , τρείς πολιτικές  δυνάμεις  , η «ακροδεξιά»  - Χρυσή Αυγή  , η  «Αριστερά»  - ΣΥΡΙΖΑ  και  η «Εθνικιστική»  - ΑΝΕΛ  .

                Η κομμουνιστική   ιδεολογία  είναι  μια  συνεπής  ιδεολογία . Θέλει  μια  κοινωνία  ισότητας ,  ελευθερίας , που  η  οικονομία  να ανήκει  στους πραγματικούς παραγωγούς  , στο λαό . Αυτή  είναι η θεωρία  των κομμουνιστών . Σωστή ή λάθος  , πρακτικά  εφαρμόσιμη  ή όχι  και πώς , είναι  διαφορετικό ζήτημα. Πάντως  είναι συνεπής  και σαφής.

                Οι Ρεφορμιστές  κομμουνιστές  , μέσα από αυτή την  θεωρία  , διαβλέπουν  μία  κρατική , καπιταλιστική  κοινωνία  (μάλιστα  κρατικομονοπωλιακή) , με λαϊκή  επίφαση  , διευθυνόμενη   από μια σκληρή  νομενκλατούρα  των πιστών  στον αρχηγό  και στην (κάθε φορά  διαφορετική)  παραγόμενη  από  αυτόν  εφήμερη  ιδεολογία.

                Σ’ αυτή  την πολιτική  κατεύθυνση  , οι ρεφορμιστές   κομμουνιστές  συναντώνται  με την  φασιστική ιδεολογία  που θέλει  την  σύνταξη του Κράτους  υπο  τον Φύρερ . Έναν δηλαδή  αρχηγό  που  πατερναλιστικά  οδηγεί  την χώρα  προς την  κατεύθυνση  που εκείνος  νομίζει  καλή ή χρήσιμη .

                Και σ’ αυτή  την περίπτωση  , είναι  αναγκαίος  ο σχηματισμός  πολιτικής  νομενκλατούρας .

                Ο  συνδυασμός  των πιο πάνω  , γεννά  το πολιτικό  φαινόμενο  «ΜΠΑΑΘ»  (δηλαδή  την ιδεολογία  του ΣΑΝΤΑΜ  ΧΟΥΣΕΪΝ   - ΚΑΝΤΑΦΗ  κ.λ.π.) .

                Με  βάση όμως  τις πιο  πάνω  θεωρίες  , στήθηκε  και η  Εθνολαϊκιστική  πλατφόρμα  της                 Χρυσής Αυγής  , ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ , προκειμένου  να  εκμαιευθεί  η συναίνεση  του λαού  στην  πολιτική της   κυβερνώσας  συνιστώσας  , δηλαδή  του ΣΥΡΙΖΑ .

                Η  πρακτική του  Εθνολαϊκιστικού  μετώπου  με βάση  τα πιο πάνω, προκύπτει  πλέον ξεκάθαρα .

                Χρησιμοποιεί  μια  πολωτική  κατάσταση : «Καλοί  Έλληνες  - κακοί Γερμανοί.»

                Στο  διαμορφωμένο  κλίμα της  κατευθυνόμενης  οργής  των «καλών»  κατά των «κακών»  που  αποκλείει  οποιαδήποτε  σύνθετη  και  κριτική  λογική  σκέψη  , πάνω  σε οποιοδήποτε ζήτημα, επιλέγεται  η προσφυγή  στο Δημοψήφισμα  , στην  λογική «ΛΑΕ  ΔΗΛΩΣΕ  ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ»  . Όμως  η φωνή   που ζητούν  είναι φωνή  που οι ίδιοι  κατευθύνουν  ως εξής :

1.       Θέτουν ερώτημα που εκμαιεύει  απάντηση (θέλεις να πληρώσεις  9 δισ.? Η απάντηση βέβαια είναι  αναμενόμενη)  επι ζητήματος που δεν  επιδέχεται  πολιτική κρίση .

2.       Ταυτίζουν  την αναμενόμενη  θετική γι’ αυτούς  απάντηση  επι οικονομικού  ζητήματος  , με  επιβεβαίωση  της πολιτικής  τους κυριαρχίας : « Ο λαός  μίλησε  – ο λαός  μας θέλει.»

3.       Βαφτίζουν   «ΕΘΝΙΚΟ»   το Δημοσιονομικό  θέμα  της Ελλάδας  , εξουθενώνοντας  έτσι την  δυνατότητα πολιτικής  κριτικής .

4.       Αλλάζουν  αιφνιδιαστικά τον Νόμο και ουσιαστικά  εξαφανίζουν  τον χρόνο  για την  ανταλλαγή  πολιτικών  απόψεων  (απαραίτητη  προδικασία  για ένα  γνήσιο Δημοψήφισμα) , αλλά και  για την ενημέρωση  του εκλογικού  σώματος στο  τιθέμενο ερώτημα.

Όλες  οι πιο πάνω ενέργειες  , αντίκεινται  στο Σύνταγμα της χώρας .

Τις  νομιμοποιούν  όμως  στα πλαίσια  της πολιτικής  πόλωσης . Για να  χτυπήσουμε  τους «κακούς» επιτρέπεται  κάθε  μέτρο , ακόμα και  η κατάργηση  της Συνταγματικής Τάξης  . Η κατάλυση  του Συντάγματος  είναι  αδιάφορη . Το θέμα είναι να  νικήσουμε τους «κακούς» . Έτσι όμως  αρχίζει η  εκκόλαψη  του αυγού  του φιδιού. Η  Δημοκρατία χωρίς  Σύνταγμα   δεν υπάρχει . Η πρώτη  Συνταγματική παρέκβαση  αν νομιμοποιηθεί  , φέρνει  την δεύτερη . Η δεύτερη την  Τρίτη και πάει λέγοντας , μέχρι  τη  επιβολή  του καθεστώτος  ΜΠΑΑΘ .

Ας θυμηθούμε  και το εξής :

Ο Χίτλερ  εξελέγει τάζοντας  βούτυρο  και μαρμελάδα  στους πεινασμένους  Γερμανούς  και  ο  Χίντεμπουργκ  (Πρόεδρος  της Γερμανίας)  και  ορισμένοι  πανεπιστημιακοί   Νομικοί  νομιμοποιούσαν  - ενέκριναν   τις  Συνταγματικές  παρεμβάσεις  τους.

Το αποτέλεσμα  το καταδεικνύει  η Ιστορία .

Ασμοδαίος